ကြောက်လိမ့်မယ်လို့ မထင်နဲ့

တစ်နေ့သ၌ စင်ကာပူနိုင်ငံရှိ Bonus အလွန်ကောင်းသည်ဟု နာမည်ကြီးသော သင်္ဘောကျင်းတစ်ခုတွင် ထမင်းစားချိန်ဖြစ်လေရကား ဝန်ထမ်းအများစုမှာ နေ့လည်စာကို ကသုတ်ကရက်စားနေကြလေ၏။ ကသုတ်ကရက်စားရခြင်း အကြောင်းမှာ တစ်နာရီမျှသော ထမင်းစားချိန်အတွင်း တစ်ရေးတစ်မော အိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ဖြစ်လေ၏။ သူတို့ထဲမှ အချို့ကား အချိန်ကို စီမံခန့်ခွဲရာ၌ မန်နေဂျာထက်ပင် ထူးချွန်သေး၏။ အနှီတစ်နာရီတည်းဟူသော အချိန်အတွင်း ထမင်းစား၏။ ဝန်ထမ်းများအတွက် အပန်းဖြေစရာပေးထားသော နေရာ၌ ဘိလိယက်ထိုး၏။ ပြီးလျှင် ကာရာအိုကေ တစ်ပုဒ်မျှဝင်ဟဲလိုက်သေး၏။ ပြီးလျှင် တစ်ရေးတစ်မော အိပ်လိုက်သေး၏။ အချိန်တစ်နာရီကို အဖိုးတန်အောင် အသုံးချနိုင်သည့်နေရာ၌ သင်္ဘောကျင်း ဝန်ထမ်းများကို မှီသူရှားပေမည်။

ထိုသင်္ဘောကျင်းဝင်းထဲတွင် ကွန်တိန်နာရုံးခန်းကလေးများ အစီအရီရှိနေသော နေရာလေးများလည်း ရှိ၏။ အများအားဖြင့် ကွန်တိန်နာများကို နှစ်လုံးကျစီထပ်တင်ထားပြီး လူဝင်လူထွက်လုပ်ဖို့ရာ တံခါးပေါက်တစ်ခုစီတပ်ဆင်ထား၏။ အောက်ကွန်တိန်နာတွင် နေသူများအဖို့ ဘာမျှမလိုသော်ငြား အပေါ်ကွန်တိန်နာတွင်နေသော ဝန်ထမ်းများအတွက် အပေါ်တက်ရန်လှေကားတစ်ခုစီ တပ်ဆင်ထားလေ၏။ ကွန်တိန်နာရုံးခန်းကလေးများမှာ ရုံးခန်းဟုဆိုသော်ငြား ငါးသေတ္တာအကြီးစားကဲ့သို့ ဖြစ်နေသော အလုံပိတ်သံသေတ္တာကြီးကို အပေါက်ဖေါက်လျက် လူနေနိုင်အောင် လုပ်ထားခြင်းသာဖြစ်လျက် အပူအအေးမျှတစေခြင်းအလို့ငှာ လေအေးပေးစက်များ တပ်ဆင်ထားလေ၏။ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ ကွန်တိန်နာရုံးခန်းများသည် ရွေ့ပြောင်းရလွယ်ကူခြင်းကြောင့် နေရာအနေအထားအရ လိုအပ်သလို စီမံနိုင်သောကြာင့် ဖြစ်လေ၏။

သံသရာစမ်းရေ (အပိုင်း ၆)

(အမှန်တော့ သံသရာစမ်းရေသည် သမီးလေးတစ်ယောက်ရပြီးသည့်နောက် သားသမီးနေရာမှ ဖခင်ဖြစ်လာသူတစ်ဦး၏ အတွေးစများကို ဝေမျှခြင်းသာဖြစ်ပါသည်။ ဝေမျှသည်ဆိုသည့်အတိုင်း နှစ်သက်သည်များကို ယူ၍ မနှစ်သက်သည်များ၊ အသုံးမတဲ့သည်များကို လွှင့်ပစ်နိုင်ပါသည်။ အဆိုတော် ဇော်ဝင်းထွဋ္ဋ်၏ သံသရာစမ်းရေသီချင်းလေးကို ယခု ကိုယ်တိုင် ဖခင်နေရာရောက်လာသောအခါမှ ပိုပြီးခံစားတတ်လာသောကြောင့် ဤအခန်းဆက်ဆောင်းပါးရှည်ကို သံသရာစမ်းရေဟု အမည်ပေးလိုက်ပါသည်။ မည်သူ့ကိုမှ ကဲ့ရဲ့လိုသောသဘော မပါသလို ထိခိုက်နစ်နာစေလိုသော သဘောမပါ ပါ။ အချိန်လုပြီးရေးရသဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရောက်တတ်ရာရာ မပြတ်သော စိတ်ကူးအလျှင်ကို ပျောက်ပျက်သွားမည် စိုးသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ကြုံသလိုရေးခြင်းဖြစ်သောကြောင့် လည်းကောင်း၊ အကြောင်းအရာ အစီအစဉ်မကျ၊ တောင်ရောက်မြောက်ရောက် ဖြစ်နေခြင်း နှင့် မတော်တဆ တိုက်ဆိုင်မှုများရှိခဲ့လျှင် နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးစေလိုပါသည်။)

ဒုတိယမြန်မာပြည် ခြင်္သေ့တို့ဆီ

 

ခေတ်ကာလ တောင်းဆိုမှုအရ ကျွန်တော်တို့ လူငယ်တွေအများအပြား ပြည်ပနိုင်ငံတွေကို ထွက်ကြတဲ့ထဲမှာ စင်ကာပူကတော့ ဒုတိယမြန်မာပြည်လို့ ဆိုရလောက်အောင် မြန်မာတွေ များပါတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း စင်ကာပူမြေကို ခြေချခဲ့တာ အခုဆို ၉ နှစ်ကျော် ၁၀ နှစ်နီးပါး ရှိလာခဲ့ပြီကော။ စ စခြင်း Work Permit (WP) ၊ နောက် ၅ နှစ်ကြာတော့ Employeement Pass (EP) ရ ၊ EP နဲ့ တစ်နှစ်မပြည့်ခင် Permanent Resident (PR) ရပါတယ်။

WP ဘဝကနေ လွတ်ဖို့ ကြိုးစားရတာ မလွယ်ပါ။ စင်ကာပူမှာ အခွင့်အလမ်းတွေ ရှိတယ်ဆိုတာ မှန်ပေမဲ့ လွယ်လွယ်နဲ့တော့ ဘယ်ဟာမှ မရပါ။ WP ကနေ S-Pass, EP ဖြစ်အောင် အပြင်းအထန် ရုန်းကန်ပြီးတော့ PR ရဖို့ လုပ်ရပြန်ရော။ PR မတင်ခင်မှာပဲ ကျွန်တော် မြန်မာပြည်ပြန်ပြီး အိမ်ထောင်ပြုပါတယ်။ PR တင်တော့ ဇနီးသည်ကိုပါ တွဲတင်ပါတယ်။ တင်ပြီး (၃) လ ပြည့်ခါနီးမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံး PR ရခဲ့ပါတယ်။ ပျော်လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း။ ပျော်ပေမပေါ့။ ဒီအခြေအနေရောက်ဖို့ ကျွန်တော် (၆) နှစ်နီးပါး ပင်ပန်းဆင်းရဲကြီးစွာ ကြိုးစားခဲ့ရသည်ပဲ။ ထမင်းငတ်ခံ ကြိုးစားရတယ်ဆိုတာ အပြောမဟုတ်။ တကယ်ကြီးကို စားစရာမရှိခဲ့ပါ။ ဒါပေမဲ့ ယုံကြည်ချက်နဲ့ ကြိုးစားခဲ့သလို စင်ကာပူမှာ WP နဲ့ စ လာပြီး PR ရတယ်ဆိုတာ ဘဝရဲ့ သမိုင်းမှတ်တိုင်တစ်ခုဟု ဆိုရလောက်တဲ့ အောင်မြင်မှုမျိုးဆိုတာ စင်ကာပူရောက် ဘဝတူတွေချင်း နားလည်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။

HAPPY NEW YEAR နဲ့ ထူးတဲ့ 2012

ပြောင်းလဲခြင်းသည်သာ မပြောင်းမလဲတည်ရှိနေသော အရာဖြစ်ပါသည်။ အချိန်ကာလသည် အမြဲတမ်းရွေ့လျားနေသည်သာ ဖြစ်ရကား သက္ကရာဇ်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု၊ နှစ်တွေတစ်နှစ်ပြီး တစ်နှစ်ပြောင်းခြင်းသည် မည်သို့မျှမထူးဆန်းသော ကိစ္စဖြစ်ပါသည်။ သိ့ုသော် ၂၀၁၂ က နည်းနည်းတော့ ထူးခြားသည့် နှစ်ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ အသို့နည်း။ သူ့ဘာသာသူ ပြက္ခဒိန်တစ်ခုကုန်၍ နောက်ပြက္ခဒိန်တစ်ခုပြောင်းတာ ဘာဆန်းသနည်း။ ပြက္ခဒိန်အသစ်ဖြစ်လျှင် ကောင်မလေးပုံအသစ်ကလေးတွေ ပြောင်းရုံပ။ မဟုတ်ပါ။ ရှင်းပါအံ့။

သက္ကရာဇ်တကာ သက္ကရာဇ်၊ နှစ်တကာ နှစ်တို့ဖြင့် မတူသည့် ၂၀၁၂ ပါ။ လွန်ခဲ့သည့် ၁၀ စုနှစ် တစ်ခုကျော်ကတည်းက နာမည်ကြီးနေခဲ့သော ၂၀၁၂ သို့ ယခု ရောက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
၂၀၁၁ သည် မကြုံဘူးမကြားဘူးခဲ့သော သဘာဝဘေးအန္တရာယ်အပေါင်းတို့ကို မိတ်ဆက်ပေး အမြည်းကျွေးလျှက် ထွက်ခွာသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ ၂၀၁၁ သည် မမြဲသော သဘောတရားတို့ကို လက်တွေ့ပြသ သတိပေးသင်ကြားသွားသော ဆရာတစ်ဆူဟု အကောင်းမြင်နိုင်ပါသည်။ ကမ္ဘာကြီး ကျန်းမာခဲ့စဉ်က အစဉ်ကျန်းမာအောင် ထိန်းသိမ်းရကောင်းမှန်းမသိသော လူသားသည် ယခုကမ္ဘာကြီး ချူချာလာသည့်အခါကျမှ အထိတ်တလန့် အပြင်းအထန် ကုသဖို့ကြိုးစားလာရသည်။ ကာကွယ်ရေးမမီတော့သည့်အခါ ကုသရေးကိုသာ တွင်တွင်အော်နေရသည်။ သို့သော် နှစ်ပေါင်းများစွာ ဆိုးခဲ့ပေခဲ့သမျှကို အချိန်တိုဖြင့် အဘယ်မှာလျှင် ကုစား၍ရနိုင်အံ့နည်း။ ဖျက်လိုဖျက်ဆီးအကျင့် တွေကလည်း စွဲနေမင့်ကိုး။