မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချခြင်း

 မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချခြင်းဆိုတာ တရားအားထုတ်တဲ့ သူတွေအတွက် မရှိမဖြစ်အကျင့်တစ်ခုပါ။ ရိုးသားခြင်းရဲ့ ပြယုတ်တစ်ခုလို့လည်း သွယ်ဝိုက်ပြီး ဆိုနိုင်ပါတယ်။ မာန်တွေ ခံနေရင် တရားမရပါဘူး။ ရိုးသားမှု မရှိရင်လည်း တရားမရပါဘူး။ မာန်မာနကြီးသူဟာ နာယူလွယ်တဲ့စိတ် မရှိနိုင်ပါဘူး။ ဒါဆိုရင် တရားရဖို့ ဝေးသထက် ဝေးနေဦးမှာပါ။

ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှိမ့်ချတယ်ဆိုတာကို တလွဲအဓိပ္ပါယ် ပေါက်နေသူတွေ များတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုမဲ့စွာနဲ့ ငါက ညံ့တယ်၊ သုံးမရဘူးလို့ ဆိုလိုရာ မရောက်သလို ကိုယ့်ရဲ့ အားသာချက်၊ ထူးချွန်တဲ့ အချက်တွေကို မျက်ကွယ်ပြုခြင်းလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်အရည်အချင်းကို ထုတ်ဖေါ်ပြသခြင်းဟာ အပြစ် မဟုတ်သလို ရှိကိုရှိရမဲ့ အကျင့်တစ်ခုပါ။ တကယ်နားလည် တတ်ကျွမ်းစွာ ပြောဆိုမှုဟာ ကြွားဝါတာ မဟုတ်ပါ။ ကိုယ့်ထက်သိသူ တတ်သူများကို ချဉ်းကပ်ဆည်းပူးတာဟာ ကောင်းတဲ့ကိစ္စဖြစ်သလို ကိုယ့်လောက်မသိသူတွေကို ဝေမျှခြင်းဟာလည်း နတ်လူနှစ်သက်စရာ ဖြစ်ပါတယ်။

တကယ်တော့ မိမိကိုယ်ကိုယ်နှိမ့်ချခြင်းဟာ သူတစ်ပါးကို အလေးအမြတ်ပြုခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ သေတဲ့အထိ မပြီးဆုံးနိုင်တဲ့ သင်ယူမှုတွေအတွက် စိတ်ကို အသင့်ပြင်ခြင်း (သို့) ဖွင့်ထားတဲ့ စိတ်အခြေအနေ တစ်ခုပါ။ မိမိရဲ့ တတ်ကျွမ်းနားလည်မှုတွေအတွက် မထောင်လွှား မကြွားဝါဘဲ ရိုးသားတဲ့ စိတ်လို့လည်း ဆိုနိုင်ပါတယ်။ မြန်မာလူမျိုးတွေထဲမှာတော့ အဲဒီစကားကို အဓိပ္ပါယ်တလွဲကောက်သူတွေက တတ်ကျွမ်းနားလည်သူတွေရဲ့ စကားကို ကြားရတဲ့အခါ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဖေါ်တယ်ဆိုပြီး စွပ်စွဲတတ်ကြတာမို့ အသိဉာဏ်ပိတ်ရာ အယူလွဲမှုတစ်မျိုး ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။ တချို့ကလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှိမ့်ချတယ်ဆိုပြီး ထက်ထက်မြက်မြက် လုပ်စရာရှိတာတွေကို မလုပ်ကြဘဲ ဆင်ခြေပေးလို့ နေတတ်ပါသေးတယ်။

သံသရာစမ်းရေ (အပိုင်း-၁၀)

 သမီးလေးရေ…. အခုဆိုရင် ဖေဖေ့သမီးလေး ၂ နှစ်နဲ့ ၄ လ ဖြစ်လာပြီပေါ့။ အခုအချိန်ထိတော့ ဖေဖေနဲ့ မေမေဟာ အပြင်းအထန်ရုန်းကန် နေကြရဆဲပဲ။ အစကတည်းက ရည်မှန်းချက် ကြီးတဲ့ ဖေဖေဟာ အခုဆို သမီးအတွက်ပါ ရည်မှန်းချက်တွေ အိပ်မက်တွေ မက်နေရပြီလေ။ အဲဒီတော့ အရင်ကထက် ပိုကြိုးစားရတော့မယ်။

သမီးလေးရေ… ဖွားဖွားတို့ ဖိုးဖိုးတို့ဆီက သိရသလောက် သမီးဟာ ပြောစကားနားမထောင်ဘူး ဆိုကွဲ့…။ ရေချိုးမယ်ဆို မချိုးနဲ့လို့ ပြောမှ ချိုးသတဲ့။ စားစေချင်ရင် မစားနဲ့လို့ ပြောမှ စားသတဲ့။ ဖေဖေနဲ့ တူတာလား.. မေမေနဲ့ တူတာလားပဲနော်။ ပြီးတော့ သမီးဟာ အလွန် စ တတ်၊ နောက်တတ်တယ်လို့ သမီးမေမေက ပြောတယ်။ ဒါကတော့ ဖေဖေ၊ မေမေ ၂ ယောက်စလုံးဆီက ရတဲ့ အမွေထင်ပါရဲ့။ သမီးမေမေ မြန်မာပြည်ပြန်လို့ ၂ လအတွင်း သမီးကို ၂ ခါ တီးရသတဲ့။ သမီးက ဖိုးဖိုးကျော်နဲ့ ဖွားဖွားစန်းစန်းကို တယ်နိုင်တယ် ဆိုပဲ… ဟုတ်လား။ မေမေ့ကိုတော့ ချစ်လည်းချစ် ကြောက်လည်းကြောက်တယ်လို့ ပြောကြတယ်။

ဒီဘိတ်

အင်္ဂလိပ်စကား Debate ကို စကားရည်လုခြင်းလို့ လူသိများပါတယ်။ စကားစစ်ထိုးတယ်လို့လည်း သုံးကြပါတယ်။ အချေအတင်ပြောသည်။ ငြင်းခုံဆွေးနွေးသည်။ ဆင်ခြင်သုံးသပ်သည်… စသဖြင့်လည်း ဘာသာပြန်ပါတယ်။ လမ်းပြကြယ်စာကြည့်တိုက်က ဒီဘိတ်ပွဲလေးတစ်ခုလုပ်တော့ ပြောတာလေးတစ်ခုကို ပြောပြပါရစေ။ ကျွန်တော် မသွားဖြစ်ပါဘူး။ သွားတဲ့ သူငယ်ချင်းက ပြန်ပြောပြတာလေးကို မှတ်မိသလို ဖေါက်သည်ချချင်ပါတယ်။

Debate ဆိုပေမဲ့ စကားရည်လုတယ်လို့ မသုံးချင်ပါဘူး။ ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ အလုခံခဲ့ရတာ ကြာပါပြီ…တဲ့။ စကားနိုင်လည်း မလုချင်ပါဘူး။ အနိုင်ခံခဲ့ရတာ ကြာလှပြီမို့လို့ပါ..တဲ့။ အဓိက က ကိုယ်မြင်တဲ့ အမြင်၊ ကိုယ်တွေးတဲ့ ရှုထောင့်နဲ့ သူမြင်တဲ့ အမြင်၊ သူမြင်တဲ့ရှုထောင့် ဖလှယ်တဲ့ သဘောပါ..တဲ့။ အဓိက ကတော့ debate တစ်ခု လုပ်တဲ့အခါ ပြောသူနှစ်ဖက်စလုံးက ကိုယ့်အမြင် ကိုယ့်ရှုထောင့်ကနေ မှန်တယ်လို့ ယုံကြည်တာကို အထောက်အထား  အချက်အလက်တွေနဲ့ တင်ပြတာပါပဲ။ နားထောင်တဲ့လူတွေ အနေနဲ့ မတူညီတဲ့ အယူအဆဘက်နှစ်ဘက်ကို တစ်ထိုင်တည်း နားထောင်ခွင့် ရတဲ့အတွက် အလွန်အကျိုးများပါတယ်။ လူဆိုတာ ကိုယ်ထင်ရာအမှန်ဆိုတဲ့ အစွဲလေးက သဘာဝကျစွာ ရှိတတ်စမြဲမို့ တစ်ဘက်က ကိုယ်နဲ့ အယူအဆတူရင် ထောက်ခံအားပေးသလို တစ်ဘက်က ပြန်လည်ချေပတာကို ကြားရတဲ့အခါ ကိုယ်မသိသေးတာတွေ၊ ကိုယ်မမြင်သေးတာတွေကို သတိထားမိစေပါတယ်။ ဒီလိုနည်းနဲ့ အစွန်းရောက်မှုတွေကို မျှခြေတစ်ခု ဖြစ်သွားစေပါတယ်။ ဒီလိုပါပဲ… debate ဆင်နွှဲနေသူတွေကိုယ်တိုင်လည်း သြော်… ဒါကတော့ ငါမတွေးမိတဲ့ ရှုထောင့်ပါလား… ဒါကတော့ မဟုတ်သေးဘူး… စသဖြင့် စဉ်းစားနိုင်သလို လက်မခံရင်လည်း လက်မခံနိုင်ကြောင်း အကျိုးအကြောင်းနဲ့ ရှင်းလင်းထုချေရပါတယ်။

လူကြီးလူကောင်း

 Facebook သုံးသည့်အခါတိုင်း “Don’t show your emotion” ဆိုသည့် စီမံခန့်ခွဲမှုသင်တန်းတစ်ခုမှ သင်ကြားချက်ကို မကြာခဏဆိုသလို အမှတ်ရမိသည်။ မာယာ = တစ်မျိုးတစ်မည် အယောင်ဆောင်ခြင်း၊ ပရိယာယ် ဆိုသည့် ငယ်ငယ်တုန်းက အော်ကျက်ခဲ့သည့် မြန်မာစာ ခက်ဆစ်စကားလုံးတစ်ခုကိုလည်း သတိရသည်။ တို့ကတော့ ဘွင်းဘွင်းပဲ ဆိုသည့် တချို့သောသူတို့၏ ပြောစကားကိုလည်း ကြားယောင်မိပါသည်။ လူကြီးလူကောင်းဆန်တယ်ဆိုတာ တကယ်တော့ ဟန်ဆောင်ကောင်းတာကို ပြောတာကွ ဆိုသည့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်၏ စကားကိုလည်း ဆင်ခြင်မိသည်။ ဤစကားလုံးများ၊ အနှီအကြောင်းအရာများကို စဉ်းစားမိသည့်အခါတိုင်းလည်း စိတ်ထဲတွင် တွေးစရာတွေ တသီတတန်းကြီး ပေါ်လာမြဲဖြစ်သည်။

ရိုးသားခြင်းနှင့် ပွင့်လင်းခြင်းကို တန်ဖိုးထားသော မြန်မာ့လူအဖွဲ့အစည်းတွင် ဟန်ဆောင်ခြင်းကို မကောင်းမှုနှင့် တွဲလျက်နားလည်နေကြတော့သည်။ အမှန်အားဖြင့် ဟန်ဆောင်ခြင်းနှင့် မိမိကိုယ်ကို ထိန်းသိမ်းခြင်းကို ကွဲပြားစွာ နားမလည်ခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ မလိုလျှင် ဟန်ဆောင်သည်ဟု စွတ်စွဲလျက် လိုလျှင် ထိန်းသိမ်းသည်…၊ လူကြီးလူကောင်း ဆန်သည်ဟု အမျိုးမျိုး လှည့်ပတ်ပြောဆိုတတ်ခြင်းကလည်း နားလည်မှုလွဲစရာ အကြောင်းတစ်ခု ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ ကျွန်တော်ယခု ပြောလိုသည်မှာ စကားတတ်တိုင်း လှည့်ပတ်ပြောဆိုသော ဝေါဟာရများအကြောင်းကို ဘေးဖယ်လျက် မိမိကိုယ်ကို ထိန်းသိမ်းခြင်းနှင့် မရိုးမသား လှည့်ဖျားပြောဆို ဟန်ဆောင်ခြင်း၊ ရိုးသားပွင့်လင်းခြင်းနှင့် မထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း၏ ပင်ကိုယ်သဘော ကွဲပြားမှုနှင့် ပါးလွှာသောစည်းကို ပြောလိုရင်းဖြစ်ပါသည်။

IRISH COFFEE (အိုင်းရစ်ရှ်ကော်ဖီ)

ကျွန်နော် ခပ်ငယ်ငယ်၊ ၉ တန်း ၁ဝတန်းလောက် ထင်ပါရဲ့။ Mr. Guitar ဆိုင် ရန်ကုန်မှာ စ ဖွင့်ပါတယ်။ ကော်ဖီ ၂၄ မျိုးနဲ့ စ ဖွင့်တယ်လို့တော့ မှတ်မိတယ်။ အဲဒီတုန်းက မြန်မာတစ်ပြည်လုံးမှာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွေသာ မှိုလိုပေါက်နေတာ။ ကော်ဖီဆိုင်ရယ်လို့တော့ မကြားဖူးသေးတဲ့အချိန်။ အဆိုတော်နေမျိုးဆေးရဲ့ နေပါရစေသီချင်းက ခေတ်စားနေတုန်း။ ကိုနေမျိုးဆေးက Mr. Guitar ကို စ ဖွင့်တယ်ဆိုတော့ စိတ်ဝင်စားတာပေါ့။ သူ့သီချင်းကို ကြိုက်တာလည်းပါ၊ ကော်ဖီဆိုတာ ကော်ဖီမှုန့်ရယ်၊ သကြားရယ်၊ နို့ဆီရယ် ရောပြီး ရေနွေးနဲ့ ဖျော်တာလောက် သိတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ကော်ဖီ ၂၄မျိုးဆိုတာ ဘယ့်နှယ့်ဟာပါလိမ့်ပေါ့။

ကိုယ့်အိမ်စီးပွားရေးနဲ့ သူ့ကော်ဖီဆိုင်လည်း မကပ်နိုုင်ပါဘူးဗျာ။ စဉ်းစားကြည့်လေ၊ သာမာန် လက်ဖက်ရည် တစ်ခွက် ၁၀ ကျပ်လောက်ပဲ ရှိတဲ့အချိန် သူ့ဆိုင်က ကော်ဖီတွေက ၂၅ဝကျပ်တွေ ၁ဝဝဝကျပ်တွေဗျ။ မဂ္ဂဇင်းတစ်ခုမှာ Mr. Guitar နဲ့ အင်တာဗျူးထားတာလေး မှတ်မိပါရဲ့။ မှတ်မိသလောက်လေး ပြန်ပြောပါ့မယ်။

ကြောင်ဝတ္ထု (၁)

အ ကာလ ညအခါသည် ပုံမှန်အားဖြင့် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သည့် သဘောရှိပေမည်။ နေ့အခါ ပျားပန်းခတ်မျှ လှုပ်ရှားနေသော စင်ကာပူမှ အရောင်စုံစက်ရုပ်လူသားများသည် ညအခါ မိမိတို့အိမ်အတွင်းဝယ် မိသားစုနှင့်အတူ အနားယူနေကြချိန်။ ၂၄ နာရီ ရပ်မရသော အလုပ်ထဲတွင် သင်္ဘောကျင်းအလုပ်လည်း ပါလေ၏။ အခြားလုပ်ငန်းခွင်တွေ နေ့အခါ ဆူညံသည်ဆိုသည်မှာ သင်္ဘောကျင်းအိပ်နေသလောက် ရှိလေရကား ညဘက် လုပ်ငန်းခွင်သည်ပင်လျှင် တူထုသံ၊ ဝရိန်ဆော်သံ၊ ချော်ခေါက်သံများ ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ ကြားနေရလေသည်။ နေ့အခါ ဆိုဖွယ်မရှိအောင် ဆူညံနေမည်ကား မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲ။

အမှောင်သည် မကောင်းမှုတို့ ပျော်မွေ့ရာ ဖြစ်သလော။ အမှောင်ကမ္ဘာနှင့် မကောင်းမှု၊ အမှောင်ကမ္ဘာနှင့် အန္တရာယ်သည် တွဲဖက်၍ နေသလော။ အမှောင်ကို ကြောက်သောစိတ်သည် ကမ္ဘာဦးလူသားများမှ စတင်မြစ်ဖျားခံသော မျိုးရိုးလိုက်ခဲ့သည့် အကြောက်တရား ဖြစ်မည်ထင်သည်။ ကမ္ဘာဦးလူသားသည် နေ့အခါ အရာအားလုံးကို သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နိုင်သည်ဖြစ်ရာ အန္တရာယ်ကို မြင်မြင်ထင်ထင် ရင်ဆိုင်ကာကွယ်နိုင်ပေမည်။ အလင်းထဲမှ ရန်သူသည် အမှောင်ထဲမှ တိုးတိတ်စွာ ချောင်းမြောင်းနေတတ်သော ရန်သူလောက်တော့ ကြောက်စရာကောင်းမည် မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့်ပင် အလင်းရောင်ပေးသော နေမင်းနှင့် မီးသည် ကမ္ဘာဦးလူအတွက်တော့ ကိုးကွယ်ရာ နတ်ဘုရားများပင် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ 

ကြေးအိုး

ဗိုက်ဆာလျှင် ဝါးတီးအကြောင်းရေးဖို့ သတိရသည်။ စင်ကာပူက ပင်နီဆူလာပလာဇာမှာ ကြေးအိုးသောက်တာကို သတိရသည်။ မှန်တဲ့အတိုင်း ပြောရလျှင် ပင်နီဆူလာက ဆိုင်တွေမှာ ရောင်းသောကြေးအိုးတွေကို သိပ်မကြိုက်ပါ။ ကိုယ့်ဖါသာကိုယ် ချက်စားဖို့ ပျင်းလျှင်ဖြစ်စေ၊ အချိန်မရ၍ဖြစ်စေ၊ အရမ်းစားချင်နေ၍ ဖြစ်စေသာ စားတတ်ပါသည်။ အာရုံအနောက်ဆုံးကိစ္စက မုန်ညှင်းစိမ်းအစား တွေ့ကရာ အရွက်တွေ ထည့်သည့်ကိစ္စဖြစ်သည်။

စင်ကာပူက NTUC, Prime, Shop N Save တို့လိုဆိုင်တွေမှာ တခါတရံ မုန်ညှင်းစိမ်းရှာခက်တာကို လက်ခံပါသည်။ သို့သော် စီးပွားဖြစ်ရောင်းချသူအနေနှင့် ရအောင်ရှာနိုင်သင့်သည်ဟု ထင်သည်။ သို့မဟုတ် ဘာအရွက်ထည့်ထည့် စားသုံးသူက သိပ်အရေးမထား၊ စားမှာပဲ၊ ဘာမျှမဖြစ်လောက်ဟု ထင်တာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ သူများတွေ အရေးထားတာ မထားတာ ကျွန်တော်မသိ၊ ကျွန်တော်ကတော့ ကြေးအိုးစားလျှင် မုန်ညှင်းစိမ်းလေးနှင့်မှ ကြိုက်သည်။ ပေါက်ကရအရွက်တွေထည့်လျှင် တင်းသည်။ပင်နင်ဆူလာက ဆိုင်တွေက တစ်ခါတစ်ရံ ရှမ်းခေါက်ဆွဲမှာစားလျှင် ရှမ်းမုန်ညှင်းချဉ်မပါဘဲ ဂေါ်ဖီချဉ်တွေ ချပေးတာမျိုး လုပ်တတ်သည်။ ရှမ်းခေါက်ဆွဲဖြစ်ပြီး မုန်ညှင်းချဉ် မပါသော ရှမ်းခေါက်ဆွဲသည် အသို့လျှင် ကောင်းနိုင်အံ့နည်း။ ကျွန်တော်အသိတစ်ယောက် နေမကောင်း၍ ဆန်ပြုတ်မှာစားသည်။ မယုံမရှိပါနှင့်…. ထမင်းကို blender ထဲ ထည့်ကြိတ်၍ ရေနှင့်ကျိုကာ ပေးတာမျိုးလည်း ကြုံဖူးပါသည်။

ငုဝါ vs ပိတောက်

 ငု

ပိတောက်လို ဇာမချဲ့

ရိုးသားတဲ့ ငုဝါ။

တစ်ပင်လုံးဖြာ

ဆင်ထုံးရှာ၊ ထိန်ဝေလွင်သနဲ့

အိန္ဒြေရှင် ပန်းဆွဲ။

ခုလိုနွေ ခါသမယမှာဖြင့်

သူ့ကိုလေ စာမသသော်လည်း၊

ဒါနတမျှော်မျှော်နဲ့

အလှုတော် သူ့အလှကိုနော်ကွယ်

ခင်းပြလျက်ပဲ။   ။

 အထက်ပါ ငု ဆိုတဲ့ကဗျာလေးကို poems blog မှ ရပါတယ်။ နှစ်သက်လွန်းလို့ comment နဲ့ ခွင့်တောင်းပြီး ကူးယူလာခဲ့တာပါ။

အင်္ဂလိပ်စာမှာ and နဲ့ vs က အဓိပ္ပါယ်အတူတူလို ထင်ရပေမဲ့ vs က ယှဉ်ပြိုင်တဲ့ သဘောပိုဆောင်တယ်လို့ ကြားဖူးတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ နှစ်စဉ်ဖြစ်နေကျ နှိုင်းယှဉ်မှုလေးတစ်ခု ရှိလို့ ဒီ post ရဲ့ ခေါင်းစဉ်ကို vs နဲ့သုံးလိုက်တယ်။

ပြောရင်း ရောင်းရင်း Marketing (MLM) အပိုင်း (၃)

အပိုင်း (၁) မှာ စကားနဲ့ လက်ဆင့်ကမ်းတာရဲ့ ပြဿနာတချို့ကို ပြောခဲ့ပါတယ်။ အပိုင်း (၂) မှာတော့ MLM ရဲ့ အစ ကနဦးအကြောင်းနဲ့ ဈေးကွက်ရှာပုံ ပြဿနာကို အနည်းအကျဉ်းသဘော တင်ပြခဲ့ပါတယ်။
 အခုလည်း ဒီဈေးကွက်ရှာပုံကိုပဲ နည်းနည်းလောက် ဆက်ပြီး မြင်သလိုပြောကြည့်ပါ့မယ်။ ဒီကိစ္စက အဓိက ပြဿနာထဲမှာ ပါသမို့ အကုန်မရေးနိုင်ပေမဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံး ရေးလိုက်တာပါ။

လွဲခြင်း အခြေခံ

လူတစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး စကားလက်ဆင့်ကမ်းတယ် ဆိုရာမှာ အပိုင်း (၁) မှာ ပြောခဲ့သလို နားလည်မှု လွဲမှားနိုင်တဲ့ ပြဿနာတွေ အများကြီး ရှိပါတယ်။ လူဆိုတာ စကားတစ်ခုကို လက်ဆင့်ကမ်းရာမှာ ပုံမှန်နားကြားလွဲတာ၊ နားလည်မှုလွဲတာ အပြင် ကြည်ညိုသဒ္ဒါကြောင့်ပဲ ဖြစ်စေ၊ အမုန်းစိတ်အခံ ရှိရင်ဖြစ်စေ၊ လောဘကြောင့် ဖြစ်စေ၊ ဒေါသကြောင့် ဖြစ်စေ၊ နှစ်သက်မှု၊ မနှစ်သက်မှုတွေကြောင့်ဖြစ်စေ လိုရင်လိုသလို မလိုရင်မလိုသလို စကားကို လိုတိုးပိုလျော့ ပြောတတ်တာ ဓမ္မတာပါ။ ဒါတောင် ဘာသာစကား တူမှပါ။ ဘာသာစကားမတူသူဆီက ကြားရတဲ့စကားဆိုရင် ပိုဆိုးပါတယ်။ ကိုယ့်စိတ်ထဲ မရှင်းတဲ့အချက် သူတစ်ပါးကို ပြန်ပြောတဲ့အခါ ကိုယ်ထင်သလို ဆီလျော်အောင် ဘာသာပြန် ပြောတတ်ကြပါသေးတယ်။

ပြောရင်း ရောင်းရင်း Marketing (MLM) အပိုင်း (၂)

MLM ဆိုတာ.....

ဈေးရောင်းတယ်ဆိုရာမှာ ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို ရောင်းချခြင်း (Good sale) နဲ့ ဝန်ဆောင်မှုကို ရောင်းချခြင်း (Service sale) ဆိုတာမျိုးတွေ ရှိပါတယ်။ MLM စနစ်ကို ဒီနှစ်မျိုးစလုံး ရောင်းချရာမှာ အသုံးပြုပါတယ်။

Multi Level Marketing ကို ဈေးကွက်အတွင်း တိုက်ရိုက်ဖြန့်ဖြူးရောင်းချခြင်း (Direct Selling Method) လို့လည်း ခေါ်ပါတယ်။ ရောင်းချရာမှာ ကုမ္ပဏီက လစာနဲ့ ခန့်ထားတာ မဟုတ်တဲ့ အရောင်းကိုယ်စားလှယ်တွေကို အသုံးပြုပါတယ်။ အခြေခံအားဖြင့် အရောင်းကိုယ်စားလှယ်တွေဟာ နောက်ထပ် အရောင်းကိုယ်စားလှယ် အသစ်တွေကို ထပ်မံဆွဲဆာင် စည်းရုံးရပါတယ်။ ကိုယ်က ထပ်မံစည်းရုံးလိုက်လို့ ကိုယ့်နာမည်အောက်မှာ ကိုယ်စားလှယ်အသစ်တွေ ထပ်ရလာလေလေ ကိုယ့်မှာလည်း ဝင်ငွေတိုးလေလေပါပဲ။ ကိုယ်အပါအဝင် ကိုယ့်အောက်က ကိုယ်စားလှယ်တွေရဲ့ ရောင်းချရတဲ့ ကုန်ပစ္စည်းပမာဏပေါ် မူတည်ပြီး ကော်မရှင်ခကို အချိုးကျ ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်အောက်မှာ အရောင်းကိုယ်စားလှယ်တွေ များများရအောင် စည်းရုံးနိုင်လေလေ ဝင်ငွေတိုးလေလေလို့ ယေဘူယျသတ်မှတ်လို့ ရပါတယ်။ ဒါကတော့ သာမာန် MLM စနစ် တစ်ခုရဲ့ အခြေခံသဘောတရားပါ။

ပြောရင်း ရောင်းရင်း Marketing (MLM) အပိုင်း (၁)

နိဒါန်း

 

 အမှန်တရားတစ်ခု ပေါ်ထွန်းလာစေဖို့ အငြင်းအခုန် လိုအပ်တယ်ဆိုတာ လက်ခံပေမဲ့ ဘာမဟုတ်တာနဲ့ အချိန်ကုန်ခံပြီး စကားအနိုင်ရဖို့ ပြောရဆိုရတာတွေကို စိတ်ပျက်လို့ အငြင်းအခုန် မလုပ်တာပါ။ ငြင်းစရာ၊ ခုန်စရာတွေကို တတ်နိုင်သမျှ လက်ရှောင်ပေမဲ့ ဆိုရေးရှိတော့လည်း ဆိုရတာပါပဲ။ အချိန်မရတဲ့ကြားက ဝါသနာအရ စာရေးပါတယ်ဆိုမှ ဒီအတောအတွင်း လက်တစ်ဖက် ကိုက်ခဲနေတာနဲ့ ဘာမှ မရေးဖြစ်ဘူး။ အခုတော့ နည်းနည်းသက်သာလာတာရယ်၊ ရေးစရာကလည်း ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်လာတာရယ်ဆိုတော့ နည်းနည်း နည်းနည်းနဲ့ တစ်ပုဒ်ဖြစ်အောင် ရေးလိုက်တယ်။

ဒီစာကို ဖတ်ရင်းနဲ့ ဆန့်ကျင်တဲ့ အတွေးတွေ၊ ချေပတဲ့အတွေးတွေ ဝင်လာမဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ရှိကြမယ်ဆိုတာ သိနေပေမဲ့ ဘယ်လိုပဲတွေးတွေး တွေးကြည့်စေချင်လို့ကို တမင်ရေးလိုက်တာပါ။ ကျွန်တော့်အယူအဆ မှန်ပါတယ်လို့ မပြောသလို၊ စကားအနိုင်ရဖို့ ငြင်းဖို့ခုန်ဖို့ အစဆွဲတာ မဟုတ်ပါ။ အတွေ့အကြုံနဲ့ တွေးမိသမျှကို share တာပါပဲ။ တစ်ခုပြောချင်တာက စိတ်အနှောက်အယှက် ဖြစ်စေလိုတဲ့ ဆန္ဒမရှိပါကြောင်းနဲ့ မနှစ်သက်ပါက အပြစ်တော်မယူဘဲ ခွင့်လွှတ်နားလည် မေ့ပျောက်ပါစေကြောင်း နိဒါန်းသွယ်လိုက်ပါရစေလား။