The Day the Earth Stood Still (2008)

၁၉၈၂-ခုနှစ်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ နှင်းများဖုံးနေသော ကာရာကိုရမ် တောင်ပေါ်မှ တောင်တက်သမားတစ်ယောက်သည် အာကာသမှ ကျလာသော တောက်ပသည့် စက်လုံးကြီးတစ်လုံးကို တွေ့ခဲ့လေသည်။ ထိုစက်လုံးကြီးကို စိတ်ဝင်စားလှုပ်ရှားစွာနှင့် ရေခဲခွဲတူဖြင့် ရိုက်ပြီး လက်ဖြင့်တို့ထိကြည့်လိုက်သည့်ခဏတွင် ရုတ်တရက် သတိမေ့လဲကျသွားတော့သည်။ သတိရလာသည့်အချိန်တွင် စက်လုံးကြီးမှာ ပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်ပြီး သူ့လက်တွင် အနာရွတ်ကဲ့သို့ အမှတ်အသားတစ်ခုသာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။

 

Shipyard vs Construction (အပိုင်း-၄)

Keppel Shipyard မှာ အလုပ်လုပ်တဲ့ အရာရှိတိုင်းဟာ အလုပ်သမားတွေအတွက် Safety Role Model ဖြစ်ရမယ်ဆိုတဲ့ မူ ရှိပါတယ်။ ပြီးတော့ Safety training တွေ မကြာခဏဆိုသလို တက်ရပါတယ်။ တစ်ခါတော့ အရာရှိတိုင်း မဖြစ်မနေတက်ရတဲ့ Safety Enforcement Training တက်ရပါတယ်။ အဲဒီမှာ Safety က Trainer တွေထဲမှာ ကျနော်အမှတ်တရ အဖြစ်ဆုံးက ကျနော်တို့အားလုံး အဗန်း (Abang) မလေးလို အစ်ကို) လို့ ချစ်စနိုးခေါ်တဲ့ အရာရှိတစ်ယောက်ပါ။ သူက မလေးရှန်း လူငယ်တစ်ယောက်ပါပဲ။

သင်တန်းမှာ ပထမတစ်ရက် Trainer နဲ့ တွဲပြီး အဖွဲ့တွေခွဲလို့ သင်္ဘောကျင်း (yard) ထဲမှာ လိုက်စစ်ရပါတယ်။ Safety မျက်စိနဲ့ ကြည့်တတ်အောင် သင်တာပါပဲ။ Safe မဖြစ်တာတွေ့ရင် ဝန်ထမ်းကတ်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်၊ မှတ်သား၊ သတိပေးတန်ပေး အရေးယူတန်ယူ လုပ်ရပါတယ်။ အရေးယူစရာရှိတဲ့အခါ အဖမ်းခံရတဲ့ ဝန်ထမ်းကို နေ့ခင်းထမင်းစားချိန် Safety Office ကို လာဖို့ ခေါ်ရပါတယ်။ ပြီးရင် အရေးယူခံရတဲ့ ဝန်ထမ်းကို သူ့အမှားကိုသူ နားလည်ပြီး အရေးယူတာကို သဘောပေါက် ကျေနပ်သည်အထိ သေသေချာချာ ရှင်းပြရပါတယ်။ Counseling လုပ်တယ်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ငါအရာရှိ၊ ငါဖမ်းချင်လို့ ဖမ်းတယ်…. ပေး ဒဏ်ကြေး ၅၀ ဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်လို့ မရပါဘူး။ အရေးယူခံရတဲ့ ဝန်ထမ်းက အရေးသာ အယူခံလိုက်တယ်.... ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ဖြစ်လို့ မရပါဘူး။

English Vinglish (2012)

ဒီတစ်ခါတော့ ရုပ်ရှင်ဝါသနာအိုး သူငယ်ချင်းတွေကို ၂၀၁၂ မှာ ရုံတင်ခဲ့တဲ့ English Vinglish ဆိုတဲ့ ထူးထူးခြားခြား အိန္ဒိယ Bollywood ရုပ်ရုပ်တစ်ကားအကြောင်း ပြောပြချင်ပါတယ်။ အိန္ဒိယရုပ်ရှင်တွေကို ပြဇာတ်ဆန်ဆန် Over Act တွေနဲ့ သဘာဝမကျတဲ့ သီချင်းတွေများလွန်းလို့ဆိုပြီး ကြည့်လေ့ကြည့်ထ မရှိတဲ့ ကျနော်တောင် ဒီရုပ်ရှင်ကားလေးကိုတော့ ကြည့်နေရင်း ပါးစပ်က အသံထွက်ပြီး မကြာခဏချီးကျူးမိသလို ကားပြီးသွားတာတောင် စိတ်ကြိုက် အခန်းလေးတွေ ပြန်ကြည့်မိတဲ့အထိ ကောင်းလှပါတယ်လို့ ညွှန်းပါရစေနော်။

ဒါရိုက်တာရဲ့ လူရွေးတော်တာ၊ ဇာတ်ပို့ ဇာတ်ရံ တစ်ယောက်မကျန်ရဲ့ သဘာဝကျပုံ အသေးစိတ်လေးတွေကအစ၊ ဇာတ်အိမ်တည်တာ၊ ဇာတ်လမ်းကောင်းတာ ဘာဆို ဘာမှကို ပြောစရာမရှိတဲ့ ကားလေးပါ။ ဒိုင်ယာလော့ခ် တွေကလည်း မြန်မာဗွီဒီယိုဇာတ်လမ်းတွေလို အတင်း ဖြစ်ညှစ် ရယ်(ရီ) ရတာလည်းမဟုတ်၊ အတင်း ဖြစ်ညှစ် လေးနက်တဲ့ စကားလုံးကြီးတွေလည်း မဟုတ်ဘဲ အဆင့်အတန်းမြင့် သဘာဝကျလှတဲ့ ဖန်တီးချက်တွေလို့ ဆိုပါရစေ။ အထူးသဖြင့် မျက်လုံးသရုပ်ဆောင်မှုတွေ ကောင်းလွန်းလို့ လက်ဖျားခြေဖျား ရှိသမျှအဖျား အကုန်ခါတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပါခင်ဗျား။ ဇာတ်လမ်း အကျဉ်းလေး နည်းနည်း ပြောပြပါ့မယ်။

Shipyard vs Construction (အပိုင်း-၃)

 (လုပ်ငန်းနှင့် ပတ်သက်သော ဆောင်းပါးဖြစ်သဖြင့် လုပ်ငန်းအမျိုးအစား မတူသူများအတွက် သဘောပေါက်ရန် အနည်းငယ် ခက်ပါလိမ့်မည်။)

ဝန်ထမ်းတွေကို ကျွမ်းကျင်မှုတိုးအောင် လေ့ကျင့်ပေးခြင်းဟာ အလုပ်ကို ပိုကောင်းစေရုံသာ မကဘဲ အချိန်တိုတိုနဲ့ ပြီးမြောက်စေတဲ့အတွက် Quality effect ရော၊ Time effect ရော ရပါတယ်။ ဒါ့အပြင် အလုပ်သမားတစ်ဦးချင်းစီ အနေနဲ့လည်း သူတို့ကိုယ်သူတို့ ယုံကြည်မှု ရစေပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ အလုပ်သမားတွေကို ကြီးကြပ်ရတဲ့ Supervisor တွေ၊ Foreman တွေ၊ Technician တွေ၊ Engineer တွေ၊ Manager တွေရဲ့ အရည်အသွေးက အရမ်းပဲ အရေးကြီးပါတယ်။ ကုမ္ပဏီတစ်ခု အောင်မြင်ဖို့ ဆိုတာ အခြေခံလမ်းကြောင်း (Policy) နဲ့ ရည်ရွယ်ချက် (Target) က ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရှိရပါတယ်။ ခုလို အပြောင်းအလဲတွေနဲ့ ဒင်းကြမ်းဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ ကျွန်တော်တို့ဟာ ဘာကိုပဲလုပ်လုပ် အပြောင်းအလဲ အတွက် တစ်ပါတည်း အဆင်သင့် ဖြစ်နေဖို့ လိုပါတယ်။