ဒီတစ်ခါတော့ ရုပ်ရှင်ဝါသနာအိုး သူငယ်ချင်းတွေကို ၂၀၁၂ မှာ ရုံတင်ခဲ့တဲ့ English Vinglish ဆိုတဲ့ ထူးထူးခြားခြား အိန္ဒိယ Bollywood ရုပ်ရုပ်တစ်ကားအကြောင်း ပြောပြချင်ပါတယ်။ အိန္ဒိယရုပ်ရှင်တွေကို ပြဇာတ်ဆန်ဆန် Over Act တွေနဲ့ သဘာဝမကျတဲ့ သီချင်းတွေများလွန်းလို့ဆိုပြီး ကြည့်လေ့ကြည့်ထ မရှိတဲ့ ကျနော်တောင် ဒီရုပ်ရှင်ကားလေးကိုတော့ ကြည့်နေရင်း ပါးစပ်က အသံထွက်ပြီး မကြာခဏချီးကျူးမိသလို ကားပြီးသွားတာတောင် စိတ်ကြိုက် အခန်းလေးတွေ ပြန်ကြည့်မိတဲ့အထိ ကောင်းလှပါတယ်လို့ ညွှန်းပါရစေနော်။
ဒါရိုက်တာရဲ့ လူရွေးတော်တာ၊ ဇာတ်ပို့ ဇာတ်ရံ တစ်ယောက်မကျန်ရဲ့ သဘာဝကျပုံ အသေးစိတ်လေးတွေကအစ၊ ဇာတ်အိမ်တည်တာ၊ ဇာတ်လမ်းကောင်းတာ ဘာဆို ဘာမှကို ပြောစရာမရှိတဲ့ ကားလေးပါ။ ဒိုင်ယာလော့ခ် တွေကလည်း မြန်မာဗွီဒီယိုဇာတ်လမ်းတွေလို အတင်း ဖြစ်ညှစ် ရယ်(ရီ) ရတာလည်းမဟုတ်၊ အတင်း ဖြစ်ညှစ် လေးနက်တဲ့ စကားလုံးကြီးတွေလည်း မဟုတ်ဘဲ အဆင့်အတန်းမြင့် သဘာဝကျလှတဲ့ ဖန်တီးချက်တွေလို့ ဆိုပါရစေ။ အထူးသဖြင့် မျက်လုံးသရုပ်ဆောင်မှုတွေ ကောင်းလွန်းလို့ လက်ဖျားခြေဖျား ရှိသမျှအဖျား အကုန်ခါတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပါခင်ဗျား။ ဇာတ်လမ်း အကျဉ်းလေး နည်းနည်း ပြောပြပါ့မယ်။
Shashi ဆိုတဲ့ ခပ်ရိုးရိုး အိမ်ရှင်မတစ်ယောက်ဟာ အိမ်တွင်းဖြစ် Laddoo မုန့်အချိုလေးတွေ အော်ဒါမှာသ၍ လက်ခံပြီး တစ်နိုင်တစ်ပိုင် အိမ်တွင်းစီးပွားရေးအဖြစ် ရောင်းပါတယ်။ သူလုပ်တဲ့ Laddoo မုန့်ကို စားဖူးသူတိုင်း အရမ်းကြိုက်ကြပါတယ်။ သူ့ခင်ပွန်း Adil က ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ပါ။ သူတို့မှာ သမီးကြီး Sapna နဲ့ သားအငယ် Sagar တို့ ရှိပါတယ်။ သမီးက အင်္ဂလိပ်ကျောင်းတက်နေတာမို့ အင်္ဂလိပ်လို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပြောတတ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်လို ကျွမ်းကျင်တဲ့ သူ့ခင်ပွန်းနဲ့ သမီးက အင်္ဂလိပ်လို မတတ်တဲ့ မအေဖြစ်သူကို မကြာခဏရယ်မော လှောင်ပြောင်နှိမ့်ချတတ်တာမို့ Shashi ဟာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသလို စိတ်ထဲမှာ မလုံခြုံဘူးလို့ ခံစားနေရရှာပါတယ်။ သားငယ်ကတော့ သူ့အမေကို အရမ်းချစ်တဲ့သားလေးပါ။
တစ်နေ့တော့ အမေရိကန် နယူးယောက်မှာနေတဲ့ Shashi ရဲ့ အစ်မ Manu က သူ့သမီး (Shashi ရဲ့ တူမ) Meera ရဲ့ မင်္ဂလာပွဲကို လာဖို့ Shashi တို့ မိသားစုကို ဖိတ်ပါတယ်။ အဲဒီမှာတင် ခင်ပွန်းနဲ့ သားသမီးတွေက မင်္ဂလာပွဲနီးမှ အမေရိကန်ကို လိုက်လာဖို့နဲ့ Shashi တစ်ယောက်တည်း အမေရိကန်ကို အရင်သွားရဖို့ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။
Immegration ကို ခက်ခက်ခဲခဲ ဖြတ်ပြီး နယူးယောက်ကို ရောက်လာတဲ့ Shashi တစ်ယောက် English လို မတတ်လို့ ကြုံတွေ့ရတဲ့ အခက်အခဲတွေကို သဘာဝကျလွန်းစွာ ခြယ်မှုန်းထားတဲ့ လက်ရာတွေကို ခံစားရမှာပါ။ နောက်တော့ Shashi တစ်ယောက် တစ်လပြတ် English စာ သင်တန်းတစ်ခုကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် သွားတက်ပါတယ်။ သင်တန်းမှာ ဆရာက David ဆိုတဲ့ ဂေး တစ်ယောက်ပါ။ သူငယ်ချင်း သင်တန်းဖေါ်တွေက Eva ဆိုတဲ့ မက္ကဆီကန် ကလေးထိန်းရယ်၊ Salman ဆိုတဲ့ ပါကစ္စတန် တက္ကစီဒရိုင်ဘာ တစ်ယောက်ရယ်၊ Maria ဆိုတဲ့ ဆံပင်အလှပြင်ဆိုင်က တရုတ်မလေးတစ်ယောက်ရယ်၊ Ramamurthy ဆိုတဲ့ တမီးလ် ဆော့ဖ်ဝဲအင်ဂျင်နီယာတစ်ယောက်ရယ်၊ Udumbke ဆိုတဲ့ အာဖရိကန် ကာရေဘီယန် ကပြား လူငယ်တစ်ယောက်ရယ်၊ ပြီးတော့ Laurent ဆိုတဲ့ ပြင်သစ် စားဖိုမှုးတစ်ယောက်ရယ်ပါ။
ထိုးထွင်းဉာဏ်ရှိတဲ့ Shashi ဟာ ထက်မြက်တဲ့ သင်တန်းသူ တစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီထဲမှာမှ ပြင်သစ်စားဖိုမှုးဟာ Shashi ကို တစ်ဖက်သတ် ချစ်နေပါတော့တယ်။ ဒီနေရာမှာ ပြင်သစ်စားဖိုမှုးအဖြစ် သရုပ်ဆောင်တဲ့ Mehdi Nebbou ရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်ဟာ တဏှာပေမ အကြည့်မျိုးမဟုတ်ဘဲ တကယ့်ကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်တဲ့ မျက်လုံးကို ပီပြင်အောင် သရုပ်ဆောင်သွားတာ အံ့သြစရာ ကောင်းလောက်အောင်ပါပဲ။
နောက်တော့ Shashi အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်း တက်နေတာကို Shashi ရဲ့ တူမ အငယ် Radha သိသွားတဲ့အခါ Shashi ကို အတတ်နိုင်ဆုံး အားပေးကူညီရှာပါတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ မင်္ဂလာပွဲရက်နဲ့ သင်တန်းက စာမေးပွဲရက်က တိုက်နေပါတော့တယ်။ မိသားစုတွေကလည်း အိန္ဒိယကနေ ပြောထားတဲ့ရက်ထက် စောပြီးရောက်လာ…..
Shashi တစ်ယောက် သင်တန်းနဲ့ မိသားစုကြား ဗျာများပြီး ဘယ်လိုကြိုးစား ဖြေရှင်းမလဲ။ Shashi ရဲ့ မိသားစုတွေ Shashi ရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ လျှို့ဝှက်ချက်ကို ဘယ်အချိန်မှာ သိသွားကြလေမလဲ။ ပြင်သစ်စားဖိုမှုးနဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး ဘယ်လို အဆုံးသတ်မလဲ။
ကျနော်တော့ မျက်ရည်တောင် ဝိုင်းတဲ့အထိ ပျော်ရွှင်မှုနဲ့ ဝမ်းနည်းမှုကို ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ အိန္ဒိယရုပ်ရှင်ပီပီ သီချင်းဆိုခန်းတွေ ပါပေမဲ့ အရင့်အရင် သိခဲ့တဲ့ အိန္ဒိယရုပ်ရှင်တွေလို ပြဇာတ်ဆန်ဆန် သဘာဝမကျတဲ့ သီချင်းဆိုခန်းတွေ မဟုတ်ဘဲ ဇာတ်လမ်းနဲ့ ကိုက်ညီအောင် လှလှပပ ကွက်တိထည့်သွင်းသွားသလို Dolby Digital 5.1 နဲ့ ကောင်းမွန်လှတဲ့ အသံထွက်တွေကို ခံစားရမှာပါ။
နောက်ဘိတ်ဆုံး Shashi ပြောတဲ့ အင်္ဂလိပ်စကားလေးကို ဂရုစိုက်ပြီး နားထောင်ကြည့်ပါ မိတ်ဆွေ။ တစ်စုံတစ်ရာသော ထူးခြားတဲ့ အသိတရားတစ်ခုကို ရလိမ့်မယ်လို့ ကျနော် အာမခံပါတယ်။
ကျနော် မင်္ဂလာကုမ္ပဏီမှာ အသံပိုင်းအင်ဂျင်နီယာနဲ့ အလုပ်လုပ်စဉ်က အိန္ဒိယရုပ်ရှင်တွေ တင်တဲ့အခါ စိတ်နည်းနည်းညစ်ရပါတယ်။ ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ အိန္ဒိယရုပ်ရှင် အတော်များများဟာ သီချင်းဆိုခန်းမှာ အသံစံနစ်က Dolby Digital ဖလင်နဲ့ ဖြစ်ပြီး ကျန်တဲ့ အခန်းတွေမှာ ရိုးရိုးဖလင်နဲ့ အသံစံနစ်ကို သုံးကြတာဖြစ်လို့ အသံအကူးအချိတ်ကို တစ်ချိန်လုံး သတိထားနေရတဲ့ စက်ခန်းထဲက ကျနော့ဒုက္ခကို ရုပ်ရှင်ကြည့် ပိရိတ်သတ်ကတော့ သိမှာ မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ။ သီချင်းဆိုခန်းကို ခန်းခန်းနားနား မရိုက်နိုင်ရင် အိန္ဒိယပိရိတ်သတ်က မကြိုက်ဘူးတဲ့ ခင်ဗျ။ ဒီ ထုတ်လုပ်သူက ပိုက်ဆံအကုန်မခံနိုင်လို့လို့ ယူဆကြပါသတဲ့။ အဲဒီတော့ ဇာတ်လမ်းမှာ ဆိုင်ဆိုင်မဆိုင်ဆိုင် သီချင်းဆိုခန်းပါအောင် အတင်းဆွဲထည့်တတ်ကြပါတယ်။ အင်မတန် ဆင်းရဲတဲ့ ဇာတ်လိုက်ကလည်း သီချင်းဆိုချိန်ကျရင် အရမ်းကို လန်ပြန်နေတော့တာပါပဲ။ ကျနော်က Hollywood ပိရိတ်သတ်မျက်စိဆိုတော့ မကြိုက်ဘူးပေါ့ဗျာ။ မခံစားတတ်ဘူး။
English Vingalish ကို ကြည့်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျနော့အမြင်တွေ ပြောင်းပြန်လန်သွားသလို Bollywood ဒါရိုက်တာ အမျိုးသမီးကြီး Gauri Shinde ကို လေးစားချီးကျူးမိပါတယ်။ ဒီတစ်ကားနည်းနဲ့ကို ဒါရိုက်တာဆု ၈ ဆု ဆွတ်ခူးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ Outstanding Performance of the Year ဆုနဲ့ Best Female Character ဆု ၂ ခု ဆွတ်ခူးသွားတဲ့ Shashi အဖြစ် သရုပ်ဆောင်တဲ့ Sridevi ရဲ့ ပြောင်မြောက်တဲ့ သရုပ်ဆောင်ချက်တွေကတော့ ပြောမယုံ ကြည့်ဖူးမှ သိမှာပါပဲ။ ကုန်ကျစားရိတ် အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၂.၄ သန်း အကုန်ခံ ရိုက်ကူးပြီး အမြတ်ငွေ အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁၅ သန်း ရသွားပေမဲ့ ပြောရလောက်တဲ့ အထူးပြုလုပ်ချက် ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေ မပါဘဲ Drama ကို Comedy လေးစွက်လို့ လေးနက်တဲ့ သင်ခန်းစာကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေး ပေးသွားတဲ့ English Vinglish ကိုတော့ မမေ့လောက်အောင် တသသ လွှတ်ကောင်းတယ်လို့သာ ပြောပါရစေတော့ ခင်ဗျား။
No comments:
Post a Comment